எங்கள் ஃப்ளாட்டில் இருக்கும் சஞ்ஜய் அகிலை விட நான்கு வயது பெரியவன். அகிலுக்கு போட்டியாக இருக்கும் ஒரே பையன், த்ரிஷா (ஒன்னாம் வகுப்பு படிக்கும் இன்னொரு ஃப்ளாட் சிநேகிதி) வின் விளையாட்டு கம்ப்யூட்டரை அகிலுக்கும் த்ரிஷாவுக்குமே தராமல் விளையாடுபவன். நேற்று இரவு அகில் பால் குடிக்கும் போது,

“அகில் இந்த பாலை சொட்டு கூட விடாமல் ஃபுல்லாக குடித்துவிட்டால், அது வயிற்ற்க்கு போய் பின்னர் குடலுக்கு போய், அப்புறம் எல்லா போன்ஸ்க்கும் போய்விடும், நீயும் சீக்கிரம் உயரமாகிவிடலாம்…”

“சஞ்ஜெய் அளவிற்க்கா?”

“ஆமாம், அவனை விட பெரிசாவே”

“அப்போ குடும்மா, இப்போ பாரு ஃபுல்லா குடிச்சு காமிக்கிறேன்..”

பால் முக்கால் காலியான உடன் குடிப்பதை நிறுத்திவிட்டு,

“போதுமம்மா…”

“அப்புறம் எப்படியடா சஞ்ஜெய் அளவிற்க்கு வளருவது?”

“அம்மா… சஞ்ஜெய் பெரியவன் தானே, நான் அவன் அளவிற்க்கு வளருவதக்குள் அவன் என்னை விட பெருசா வளந்துடுவானே… அப்புறம் நான் இந்த பால் ஃபுல்லா குடிச்சு கூட ஒன்னும் ஆகாதுதானே… அதனால ட்ரபிள் பண்ணாதே அம்மா… போதும் குடிச்சது..”

இத்துடன் இந்த ஏமாற்றுவேலை நிகழ்ச்சி முடிவடைகிறது…

ஜெயா.